Emine Ayza Türkçü ile 29 Nisan Dünya Dans Günü yaklaşırken buluşuyoruz. Ayza çocuk yaşta başladığı dans seyahatini kısa müddette profesyonel seviyeye taşımayı başaranlardan. Ulusal dansçı unvanı aldı, bir ayakkabı markasının elçisi olarak toplumsal medyada içerik üretiyor ve daha küçük yaştakilere dans eğitimi veriyor.
İlk yarışına şimdi 10 yaşındayken katılmış. Ailesi başta pek sıcak bakmasa da, yarışta birinci olunca işler değişmiş. Aldığı birinci kupayla yolu güzelce açılmış ve ailesi de en büyük destekçisi olmuş. Sonrası Edirne’de, Bursa’da, İzmir’de, İstanbul’da kamplar ve yarışlar… Yurtdışı müsabakalara da katılıyor. Evvel Makedonya’ya gidiyor, akabinde Avusturya, Polonya, Hollanda, Almanya, Macaristan, Bulgaristan, Yunanistan ve Sırbistan… Dans sayesinde şimdi 14 yaşında birçok ülke görmüş.
Hip-hop dışında ilgilendiği çeşitleri ve müziğin akışına kendini nasıl kaptırdığını şöyle anlatıyor: “Hip-hop benim asıl cinsim lakin onun dışında da ilgilendiğim çok fazla alan var. House var, locking var, popping var. Bu alanlarda da kendimi geliştirmek istiyorum. Hangi tıp olursa olsun müzik ne hissettiriyorsa onu yaşıyorum. Güçlü bir müzik çalıyorsa ben de kendimi güçlü hissediyorum.”
Haftanın üç günü nizamlı olarak dans kursuna gidiyor. Öteki günlerse ya özel hocasıyla çalışıyor ya da meskende kendi başına idman yapıyor: “Her gün dans ediyorum. Dans benim için tek seferlik bir şey değil, ilaç üzere. Günlük müddetim değişiyor lakin dans etmediğim bir günüm olmuyor.”
İLK TÜRK OLMAK İSTİYOR
Yarışma takvimi de şimdiden dolmuş. Temmuzda Sicilya’da kampta, ağustosta Hollanda’da müsabakada, ekim ayındaysa Almanya’da Dünya Şampiyonası’nda olacak.
İleride dans öğretmeni olmak istiyor. Hayali, dansı Türkiye’nin dört bir yanına, bilhassa de dansla tanışma fırsatı bulamayan çocuklara ulaştırmak: “Bana toplumsal medyadan yazıyorlar ‘Dans etmeyi çok seviyorum lakin ailem müsaade vermiyor’ diye. Bunlara çok üzülüyorum. İleride workshop’lar (atölye çalışmaları) vermek, dansı yaymak, burslarla kız çocuklarını desteklemek istiyorum.”
Ayza’nın hayalleri yalnızca sahnelerle sonlu değil. O sahnelerin hudutlarını da genişletmek istiyor. Katıldığı birçok yarışın ötesinde, hayalini kurduğu özel etkinlikler var. Bunların başındaysa Hollanda’da her yıl düzenlenen Summer Dance Forever müsabakası geliyor. “Oraya dünyanın en güzel dansçıları geliyor ve ön elemeyi geçmek çok güç. Şimdi hiçbir Türk geçememiş, birinci geçen ben olmak istiyorum” diyor.
Bir başka hayaliyse dünyanın en büyük müzik ve sahne etkinliklerinden biri olan Coachella sahnesinde dans edebilmek. Gözü yükseklerde: “İstediğim her aktifliğe gidebilmek istiyorum. İstediğim müsabakalara katılmak, özgürce dans etmek istiyorum. Yurtiçiyle hudutlu kalmak istemiyorum. Ayza’yı dünyaya tanıtmak istiyorum.”
‘ESKİDEN ÇOK UTANIRDIM’
Dansa başlamadan evvel içekapanık bir çocuk olduğunu söylüyor: “Küçükken beşerlerle konuşurken çok utanırdım. Hatta insanların yüzüne bile bakamazdım, annemin ardına saklanırdım. Fakat dansa başladıktan sonra açıldım. Artık sahnelerde dans edebiliyorum, insanların yüzüne bakabiliyorum. Bu benim için çok büyük bir şey. Daha cesaretli, daha özgüvenli biri oldum.”
BİRİNCİLİK GETİRMEYEN TİŞÖRTÜN VAY HALİNE!
Ayza’nın sahneye çıkmadan evvel uyguladığı klasik bir ritüeli yok tahminen fakat kıyafetlere dair çok net bir totemi var. Ona nazaran birtakım giysiler yalnızca bir müsabakayla hudutlu kalıyor: “Bir yarışta birinci olamazsam o kıyafeti bir daha asla giymem. Fakat şayet yarışta üstümdekilerle birinci olmuşsam, sonraki müsabakalarda da o kıyafeti giymeye devam ederim.”
