Kuzey Kore’den gizlice çıkarılan telefon inanılmaz gerçekleri gözler önüne serdi: Sözleri otomatik değiştiriyor, 5 dakikada bir ekran manzarası alıyor
BBC’nin haberine nazaran dışarıdan sıradan bir telefona benzeyen bu aygıt, içinde son derece kısıtlayıcı ve gözetleyici bir yazılım barındırıyor.
Açıldığında ekranında Kuzey Kore bayrağı dalgalanan telefonun markası belirtilmese de Huawei ya da Honor’a benzediği söz ediliyor. Bu markalar resmi olarak Kuzey Kore’de satış yapmasa da aygıtların devlet onaylı özel yazılımlarla geldiği düşünülüyor.
En dikkat çeken özelliklerden biri ise otomatik sansür sistemi. Örneğin kullanıcı “oppa” (Güney Kore’de sevgili ya da abi manasında kullanılıyor) yazarsa söz otomatik olarak “yoldaş” ile değiştiriliyor. Akabinde da ihtar çıkıyor: “Oppa yalnızca öz ağabeyi tanımlar.”
“Güney Kore” yazıldığında ise metin anında “kukla devlet” olarak değiştiriliyor. Bu da Kuzey Kore’nin resmi propaganda lisanına uygun bir yönlendirme.
KULLANICIDAN HABERSİZ EKRAN MANZARASI ALIYOR
Daha da ürkütücü olanı, telefonun her 5 dakikada bir ekran imajı alıp bunları kullanıcıya görünmeyen saklı bir klasöre kaydetmesi. Uzmanlara nazaran bu sistem, yetkililerin kullanıcıyı sonradan denetleyebilmesi için tasarlanmış.
Bu özel telefon, Seul merkezli Daily NK isimli bir kuruluş tarafından ülke dışına çıkarıldı. BBC’nin yaptığı teknik incelemeye nazaran, sansür ve nezaret düzenekleri aygıtın yazılımına derinlemesine entegre edilmiş durumda.
GÜNEY KORE DİZİLERİ YASAK
Kuzey Kore’de akıllı telefon kullanımı artıyor ancak aygıtlar sadece devletin müsaade verdiği uygulamalara erişebiliyor. İnternete bağlanmak ise mümkün değil. Bilhassa Güney Kore dizileri, müzikleri ve tabirleri yasak. “Gençlik kontrol ekipleri” sokakta gençlerin telefonlarını denetim ediyor, iletilerine ve kullandıkları sözlere bile bakıyor.
Yine de birçok Kuzey Koreli, kaçış kararı almalarında Güney Kore dizilerini gizlice izlemelerinin tesirli olduğunu anlatıyor. Bu içerikler, dışarıdan yiyecek paketlerine gizlenen USB belleklerle ülkeye sokuluyor. Bu faaliyetler çoklukla yurt dışındaki insan hakları kuruluşlarının dayanağıyla yürütülüyor.
