Ülkemizde teknesi olan, yelkene gönül vermiş herkesin uzaklara gitme hayali vardır. Bizim kıyılarımız harika; yıllarca yelken yapsanız bile gittiğiniz, konakladığınız bir koy her seferinde birinci sefer gidiyormuşsunuz izlenimi yaratır. Fakat uzaklara gitmek, yüzlerce mil kat etmek farklı bir heyecan. Fotoğraflarda, sinemalarda gördüğünüz seyirleri kendiniz yapmak, başarmak istiyorsunuz… Eşim ve ben teknemizle bir nisan sabahı yola çıkarak İyon Denizi’ni keşfetmeye gidiyoruz.
Hazırlıklar tamam…
Teknemizin uzun seyir öncesi gereken bakımları tamamlandı. Motor, yelkenler, tüm donanım denetimden geçti. İki ay yetecek kadar kuru besin alışverişimizi yaptık. Bodrum Limanı’nda pasaport ve gümrük süreçlerini tamamlayıp maceramıza başlıyoruz.
Birinci olarak 1,5 saatlik rahat bir seyirle Kos Limanı’nda rıhtıma bağlandık. Giriş süreçleri iki saat sürdü, çok yorucuydu. Pasaport girişi, tekne kaydı, gümrük süreçleri hepsi rıhtımın dört bir tarafına yayılmış. Aslında bu giriş süreçlerini bir bedel karşılığında yapan ortacılar var lakin biz kendimiz yaptık.
Yunanistan’a ülke girişi ve tekne için transit log (seyir müsaade belgesi) alıyorsunuz. Daha sonra uğrayacağınız limanlarda bu transit log’a, o limana geldiğinizi ve oradan ayrıldığınızı işletmeniz gerekiyor. Yunan sularından çıkana kadar bu türlü devam ediyorsunuz. Lakin ortalardaki küçük adalarda, bilhassa koylarda teknenizle konaklarken bu süreci yapmanıza gerek yok.
Ertesi gün kuzeye yönelip 8,5 saat süren yüksek dalgalı bir seyirden sonra Patmos Adası’nda rıhtıma aborda olduk (Yan yanaşmak). Rıhtımda yardım edecek kimse yoktu. Burundan attığımız kementle bir babaya bağlandık. Gidenler bilir; Patmos, Doğu Ege’deki en hoş adalardan biri. Hıristiyanlık tarihi için de çok kıymetli bir yerleşim yeri ve buradaki Aziz John Manastırı Dünya Mirası Listesi’nde. Aziz John’un İncil’in Vahiy kısmını yazdığına inanılan Apokalipsis Mağarası da burada.
Patmos’tan sonraki rotamız uzun. Hava durumunu denetim edip çıkmamıza karşın yolda rahatsız edici yüksek ve karışık dalga eşliğinde 20-25 knot (Hız ünitesi: Mil/saat) kuzeyli rüzgârla karşılaştık. Kendimizi emniyet kemerleriyle tekneye bağladık, yelkenleri küçülttük, can yelekleri aslında takılı. Dümende güç duruyorsunuz. 10 saatin sonunda 70 mil yol yapıp Naxos Adası’na vardık. Bu sefer de bağlanmada zorlandık. Rüzgâr altında demir atarken zincir karıştı. İkinci denemede zincir devamlı boşalmaya başladı. Şanslıydık, ponton (yat limanlarında yatların yanaşması için zincirle karaya bağlı sabit duba) görevlisinin yardımlarıyla dördüncü denemede bağlanabildik.
Naxos sakin bir ada. Dar sokakları, beyaz badanalı konutları ve tarihi yapılarıyla ünlü. Burası tıpkı vakitte Orta Ege’deki tarım yapılan az adalardan biri ve orta alanları yeşil. Yemek için rıhtımdaki Zorba’s restorana girdik. Adadaki yegâne Türkiyeli olan Petros bu lokantanın sahibiymiş. Sarıyer doğumlu Petros, Kurtuluş’ta büyümüş, yıllar evvel buraya göç etmiş.
Bu hoş adadan sonra yağmur altında
30 mil yol kat edip gittiğimiz Siros Adası ve Ermoupolis Limanı biraz hayal kırıklığı yaşattı. Yola çıkmadan evvel bir Alman teknesi, Siros Adası ana limanının gemiler nedeniyle çok dalga yaptığı konusunda bizi uyarmıştı. Bu nedenle limanın güney kısmındaki küçük Sirou Marinası’na bağlandık. Fakat ne bağlanma! Berbat, sahipsiz bir marina. İlgilenen kimse yok. Öteki bir teknenin kaptanı yardım etti de uzun uğraşlardan sonra bağlanabildik. Akşam otostop yaparak ana limana gidip klasik bir taverna sonrası yürüyerek döndük.
Atina’dan evvel son durağımız Kea Adası. Rahat bir seyirle adaya vardık. Kea çok tatlı bir yer. Anakaraya yakınlığı nedeniyle ‘hafta sonu adası’ deniyor. Süratli motorları, şık motor yatlarıyla aşikâr ki Yunan sosyetesi burada takılıyor. Bu küçücük rıhtımda şaşırtan hoşluktaki pastaneden biz de kurabiye ve ekmek almadan duramıyoruz.
Çok rahat bir seyirle Atina Pire Limanı’nda Zea Marina’ya bağlandık. Alargada (Teknenin kıyıya ya da bir yere yanaşmadan açıkta durması) durduğumuz koylardan, bağlandığımız küçük rıhtımlardan, ruhsuz limanlardan sonra ilaç üzere geldi. Çamaşırlarımızı yıkadık, teknemizi ve kendimizi bakıma aldık. Baharın tüm hoşluğuyla sakin Atina’nın tadını çıkararak kenti ve Akropolis’i keyifle gezdik.
Korint Kanalı geçişi
Korint Kanalı, Yunanistan’da Peloponez Yarımadası’yla anakara ortasında, epey stratejik ve tarihi bir ehemmiyete sahip yapay bir kanal. Korint Kanalı’nın fikri antikçağlara kadar uzanıyor. Lakin inşaatına 1881’de başlanmış, 1893’te tamamlanmış.
Kanal denizcilik açısından büyük bir vakit ve güç tasarrufu sağlıyor. Peloponez Yarımadası etrafından dolaşmak yerine, 700 kilometrelik bir uzaklık kısalttığından bugün yatlar ve küçük gemiler tarafından sıkça kullanılıyor.
Kanala girmeden evvel iskelesine bağlanıp geçiş için ödememizi yaptık. Yarım saat bekledikten sonra köprü kapağı açıldı ve 4 mil uzunluğunda, 25 metre enindeki kanala girdik. Gerimizde da bir katamaran. Dik kayalıklar ortasından yavaşça geçerek eşsiz bir tecrübe yaşadık. Kanaldan çıktıktan sonra Patras Körfezi’nin güney kıyısında Kiato’da karar kıldık. Bizi görüp, teknelerinden çıkıp gelen iki İngiliz bayanın yardımıyla balıkçı barınağı şekli bir limana aborda olduk. Denizciliğin en hoş yanlarından biri, herkesin birbirine yardım elini uzatması. Tahminen de bu, denizcilik etiğinin ta kendisi.
Patras Körfezi’nin akabinde İyon Denizi’ne ulaşılıyor; bu epeyce uzun bir ara, yaklaşık 110 mil. Bu yüzden yolu bölmeyi planlıyoruz. Acelemiz yok, hedefimiz keyif alarak ilerlemek. Birinci amaç kuzeyde, anakarada Galaxidhi. İsmini çok beğendik, onun için seçtik burayı. Sakin bir gün beklerken baştan dalgalı, 20-25 kn rüzgâra karşı zikzak yaparak 4 saatlik yolu 5 saatte aldık. Çok gerçek bir seçimmiş. Muhteşem bir köy ve rıhtım. Bu sefer bağlanmamıza İtalyan bir tekne yardım etti.
Galaxidhi şimdiye kadar gördüğümüz en etkileyici yerlerden biriydi. İnsan hayran kalmadan edemiyor.
Yarım saat aradaki Itea kentine taksiyle gidip geldik. Yunanistan’ın en değerli arkeolojik bölgelerinden Delphi Harabeleri zirvede. Bu harabeleri görmeden olmaz.
Bağlandığımız rıhtımda 40-50 cm gelgit var. Gelgit bizim kıyılarda pek alışık olmadığımız bir durum. Adalarda değil lakin bu körfezde olağanmış.
Tekneyle gezerken bağlandığınız limanlarda kıyı polisine uğrayıp evrakınızı onaylatmalısınız. Bilhassa büyük kentlerde ve uzun müddet kaldığınız rıhtımlarda bunu yapmanız gerekiyor. En son Atina’da işletmiştik, artık uzun yol geldik, burada da liman polisine transit log’a giriş/çıkışı damgalatmaya gittik. Kapkaranlık bir oda, bayan bir polis televizyon karşısında. Yunanca altyazılı bir Türk dizisi seyrediyor. Sonradan öbür örnekleri de görüp daha âlâ öğreniyoruz. Türk dizileri Yunanistan’da çok tanınan.
Buraya bir diğer seferde yine uğramak niyetiyle tekrar yola çıkıyoruz.
İnebahtı Savaşı’nın yeri…
Bir kalenin içine girer üzere surlar ve iki heykelin ortasındaki bir boşluktan Navpaktos Limanı’na girdik. Balıkçı tekneleriyle dolu ufacık bir barınak. Olağanda bizim üzere tekneler girmiyor ancak o kadar yepyeni bir
yer ki, neyse, olağandışı yağmur altında tabana oturmadan (derinlik 1-2 metre gösteriyor) zar sıkıntı bağlandık. Bağlandıktan sonra yağmur durdu. Navpaktos hoş, çağdaş ve bakımlı bir kent. Ünlü markaların dükkânları, kafeler, lokantalar… Öğrendiğimize nazaran bir üniversite kentiymiş, nüfusu çok genç. Liman girişindeki heykellerden biri Cervantes’e ilişkin. Patras Körfezi’nde 1570’li yıllarda Osmanlı-Venedik savaşlarından İnebahtı Deniz Muharebesi’nin yapıldığı yer burası.
Patras Körfezi’nin güney kıyısında Patras kenti var. Burası Mora Yarımadası’ndaki en büyük kent. Anakarayla Mora ortasında uzanan büyük asma köprünün altından geçiyoruz. Hoş ve etkileyici bir köprü. Patras kentinden sonra körfezin kuzeyinde anakarada, çok çok değişik bir kanaldan geçerek Missolonghi’ye vardık. Marinaya bağlandık. Adriyatik/Akdeniz’den gelenler için birinci ve korunaklı bir liman ve marina. Bu bölgede öbür barınacak bir yer yok.
Batı Yunan kıyılarında (İyon Denizi) kıymetli ve büyük adalar var. Zakintos, Kefalonya, İthaka, Lefkada, Korfu en ünlüleri.
Kartpostal üzere köy
İthaka Adası, Homeros’un ‘Odysseia’ destanında Odysseus’un meskeni olarak geçiyor. Efsaneye nazaran Odysseus, Troya Savaşı’ndan dönerken 10 yıl boyunca İthaka’ya ulaşmaya çalışmış. Antik Stavros Köyü’nde, Odysseus’un sarayına ilişkin olduğu düşünülen arkeolojik kalıntılar var.
Rahat bir yelken seyriyle İthaka Adası’na gidiyoruz. Ana kent Vathi yerine, kuzeydoğu ucunda Kioni Koyu’na girdik. Kartpostal hoşluğunda bir köy. Koyun etrafında yamaçlardaki hoş, büyük meskenlerin birden fazla boşmuş. Köy nüfusunun yüzde 80’i Avustralya’ya göç etmiş. Yunanistan’a mahsus kuyruksuz kedilerden çokça gördük, hatta birkaçı teknemizi ziyaret etti.
Rotamıza nazaran Lefkas Kanalı’ndan geçeceğiz. Ana kara tarafında Preveze kenti var.
Maksimum 3 mil sürat yapılan, 2-4 metre derinliğinde, yaklaşık 6 kilometre uzunluğundaki, kırmızı-yeşil şamandıralarla işaretlenmiş geçişleri belirlenmiş bu kanalın çıkışında bir yol-köprü-kapak var. Saat başı açılıp teknelere yol veriliyor. Sonra kapanıp üzerinden otomobiller geçiyor.
Korfu Adası’na, çoklukla Kerkira deniyor. Adayı uzunluktan boya geçip kuzeydeki Gouvia Marina’ya girdik. Marina kente 7-8 kilometre uzaklıkta. Atina’daki marinadan sonra bu mola da çok uygun geldi. Yeniden çamaşır, paklık işleri yapıldı.
Paleokastritsa ve Ahilio tatlı kıyı kasabaları. Korfu broşürlerindeki görünümler bu kasabalardan.
UNESCO Dünya Mirası Listesi’ndeki Eski Kent, dar sokakları, Venedik stili binaları ve sevecen meydanlarıyla görülmeye bedel.
Korfu mutfağı, Venedik tesirini taşıyan lezzetlere sahip. Pastitsada (baharatlı domates sosunda makarna ve et) ve sofrito (şarap ve sarımsak soslu dana eti) yedik ve kamkat meyvesinden yapılan likörle son noktayı koyduk.
Dönüşteyiz…
Dönüş yolunda Paxos Adası’nın Gaios Koyu’nda kaldık. Koyun ortasında bir ada var ve bu adanın etrafında kanal üzere bir yoldan giriliyor, öbür taraftan çıkılıyor. Cıvıl cıvıl bir kasaba. Çabucak yanındaki Antipaxos Adası inanılmaz hoşlukta bir denize ve kıyıya sahip. Bir elin parmakları imgesindeki Meganisi Adası’nda da süper koylar var.
Kefalonya, ormanlarla kaplı dağları, zeytinlikleri ve üzüm bağlarıyla cennet üzere bir yer. Bilhassa bu ada Venedik kültüründen çok etkilenmiş.
Kefalonya, 1953 yılında yaşanan büyük bir sarsıntıyla önemli hasar görmüş. Başşehir Argostoli sarsıntıdan sonra yine yapılanmış, artık küçük bir İtalyan kasabasına benziyor. Adada birinci durağımız Fiskardo. Zelzeleden ziyan görmeden kurtulan ender bölgelerden biriymiş, bu nedenle klâsik mimari korunmuş. Liman ve etrafı lüks yatlarla doluydu. Plajları, mağaraları, dağları, zirveleri harikulade. Örneğin Myrtos Plajı dünyadaki en hoş plajlar ortasında gösterilirmiş.
Konakladığımız bir başka yer, Sami Limanı oldu. ‘Corelli’nin Mandolini’ (Louis de Bernières tarafından kaleme alınan roman 2001’de sinemaya çekildi) sinemasının çekildiği bu ada, bizi o kadar etkiledi ki, bu yazıyı haızrlarken tekrar gitme isteğimiz uygunca pekişti.
Zakintos Adası’nın kuzey ucundaki Ay Nikolaos Koyu, mavi mağaraları ve eşsiz deniz rengiyle büyüleyiciydi. Adanın simgesi haline gelen Navagio Plajı’na da uğradık. Turkuvaz suları ve bembeyaz kumlarıyla büyüleyici bu plajın en dikkat cazip özelliği, 1980 yılında kaçakçılık yaptığı argüman edilen ve fırtınalı bir gecede karaya oturan geminin enkazı. Yalnızca denizden ulaşımın olduğu bu koyda, gemiyi yakından görme fırsatımız oldu.
Dönüş yolunda Patras körfezi ve Korint Kanalı’ndan geçip Atina, Pire’ye ulaştık. İki gün kalıp, farklı adalara uğrayıp Bodrum’a hakikat yola devam ediyoruz. Limanında konakladığımız Serifos Adası da sevimli, bildik ada köylerinden biri.
Ios Adası da şaşırtan hoşlukta. Limana yanaşan feribotlardan yüzlerce turist indi. Burası Mikonos gibisi gece cümbüşleri, barları, diskoları bol bir yer.
Yelken açmayı özledik. Astapalaia Adası’nda Scala’da rıhtıma bağlandık. Böbrek formunda bir ada burası. Rıhtım, liman küçük, dar, sıkıntı bir girişti. Bu bölgedeki en hoş kent üzere geldi bize.
Son durağımız Kos Adası’nın güneybatı ucundaki Kamares Koyu. Çıkış süreçleri için Kos Limanı’a gidene kadar özlediğimiz deniz, rüzgâr ve yüksek dalga karşımızda. Yelkenleri mendil kadar küçülttük, tekrar de uçuyoruz. Ve Bodrum… Marinada yerimize bağlandık. Çok gezdik, uzaklara gittik. Kusursuz iki ay geçirdik. Konutumuza döndük. Memnunuz.
