Adem Kılıççı: Sevdiğinizle ilgilenin, sevmediğinizle değil

Yarışmanın bitmesinden kısa mühlet sonra buluşuyoruz. Üzerinde geçen ayların yorgunluğu var, müsabaka sonrasına yeni yeni adapte oluyor. Tıpkı müsabakadaki üzere çok net cümleler kuruyor. Spora ve adrenaline tutkun. Spor hayatındaki centilmen ruh kanına işlemiş üzere çok da kibar. Adem Kılıççı’yla sohbete başlıyoruz…
◊ Aylar süren gayret sonunda ‘Survivor All Star 2025’te kupayı kaldıran sen oldun. Tebrikler…
Çok teşekkür ederim.
◊ Neler hissediyorsun?
İstanbul’da mental manada güç bir hayatı geride bırakmıştım. İçimde birtakım burukluklar, kararsızlıklar, hüzün ve gerilim vardı. Kendime kaçış yolu olarak adayı seçtim. Bir detoksa gereksinimim vardı. 2022’deki yarıştan sonra ‘Bitti artık, tepede bırakalım’ derken birden yine o doruğa çıkmak için seyahate girdim. Başlarda ‘Gideceğim, kesin şampiyon olacağım’ diye bir niyet içinde değildim. ‘En az 15 hafta kalırım, bana hoş bir detoks olur’ diyordum. Sonra insan, spor hayatından da ötürü, odaklanıyor, kazanma, çaba etme ve en uygun olma isteği hissetmeye başlıyor. Bende de o denli oldu.
◊ Adaya gitmeden evvel mental olarak seni yoran şeyler nelerdi?
Özel hayatımdaki kimi değişiklikler sahiden yıkıma uğratmıştı.
◊ Sevgilinden mi ayrılmıştın?
Bir nişan atma olayım olmuştu. Sonra iş ortaklarımla, dostlarımla alakalı şeyler yaşadım, onların evvelden göremediğim taraflarını maalesef gitmeme 10 gün kala öğrendim. Yıllarca birlikte ulusal kadroda uğraş verdiğimiz, çok sevdiğim bir dostum var. O amansız bir hastalığa yakalanmıştı. Adadayken de ya ona bir şey olursa korkusu vardı. Bütün bunlar adada gerilim olarak geri bildirimde bulunuyordu. Geriliyordum. Esasen başımda bir sürü şey varken ‘Sen neden beni yazdın’ tartışmaları, onlara karşılık vermek, kendine inandırabilmek için aylarca açıklama yapmak seni bir yerden sonra rahatsız ediyor. ‘Ben bu insanlara kendimi inandırmak için mi yoksa kimim, onu göstermek için mi buradayım’ diyorsun. O yanıtı bulduğunuzda da kendinizi buluyorsunuz, ben de sonlara hakikat buldum.
◊ Döndüğünde kederler ne derece değişti, detoks işe yaradı mı?
‘Öfkelendiğin vakit bir gün dinlen’ derler, bütün kusurlarımızı öfkelendiğimiz vakit ani karar verirken yaparız. Adada bu hususları, dönünce yapmak zorunda olduğum şeyleri çok düşündüm. Bunları düşünerek yarıştım. Zihnen bir detoks oluyor lakin bu detoks vakit zaman botoksa dönüştü (gülüyor). Çok şükür sonrasında toparladık.
◊ Bu, yarışa 4’üncü katılışın ve 2’nci defa şampiyon oldun. Sence bu sene neyi farklı yaptın da kazandın?
Aslında hiçbir şeyi farklı yapmadan kazandım. Yalnızca yarışmama odaklandım ve hakikat bildiğimi yaptım. Sevimli görünmek için ekstra bir şey yapmadım. Dışarıdan beni tanıyan beşerler zati olağanda de bu türlü olduğumu bilir. Kimi ‘egoist’, kimi ‘doğrucu’ dedi. Bunlar bakış açısıyla alakalı… Zati herkese kendimi sevdiremeyeceğimin farkındayım. Oraya giderken her vakit şunu dedim: ‘Benim gayem fark yaratmak, şampiyon olmak değil, aslında şampiyonum. Orada üniversal, bildiğimiz doğruları, her insanın bilmesi gereken şeyleri söyleyeceğim, beşerler bunu duyacaklar. Kimisi katılacak, kimisi katılmayacak. Bazen yanlış yapacağım. Beşerler beni görecek, “Bakın işte bu türlü olmayın” diyecekler.’ Aslında her manada orada bir çaba örneğiyiz.
◊ ‘Survivor’a birinci olarak 2017’de katıldın. 8 yıldır ekrandasın. Sevenin kadar sevmeyenin de oluyor. İlgiye, şöhrete ve toplumsal medyada linçlenmeye alıştın mı?
Alıştım ancak güç. Toplumsal medyada tehdit eden, hakaret eden, akıl veren, senden daha zeki olduğunu düşünen, seni suçlayan, iftira atan var. Halbuki yalnızca çıkıp uğraş ediyor, doğrularımı yapıyor, kimseye hakaret etmiyorum. Benim sevenlerimden ricam daima “Beni severken öbür birini rencide etmeyin” oldu, oburlarının sevenlerinden de açıkçası beklentim bu. Sevdiğinizle ilgilenin, sevmediğinizle değil. Şayet bunu başarırsak daha uygar bir toplum olabiliriz diye düşünüyorum.
◊ Yıllardır birçok yarışmacı içinde ismini hafızalara en çok kazıyanlardan birisin. Sence beşerler neden seni bu kadar sevdi?
Kişilik olarak bence kendilerinde gördükleri ya da sevdikleri birçok şeyi bende de görmüş olabilirler. ‘Ben de olsam birebirini yapardım’ niyetiyle empati kurarak izledikleri olayları, benim üzere, benim gözümle kıymetlendirdikleri için çok ortak taraflar bulmuş olabilirler. Sağ olsunlar, başımın üstünde yerleri var. Ancak birebir vakitte şunu da düşünüyorum; netimdir. Hitabeti severim. İnsanlara yapan tenkit yaparken kırmamak için vakit zaman ince konuşurum. Başarılı bir yarışmacıyım. İki ‘All Star’ döneminde şampiyon; bir adedinde 2’nci oldum. Bunlar da sebep olabilir.

‘SABIR VE ÇABA ANA TAŞLAR’
◊ Survivor’ı bize 3 sözle anlatır mısın?
3 sözle anlatamazsın. Sabır ve çaba ana taşlarından. Yetenek, muvaffakiyet çok değerli. Bir de ruhsal olarak yeterlilik lazım.
◊ Seni hayal kırıklığına uğratan isim kimdi?
Mesela Yağmur hayal kırıklığına uğrattı. Aycan son vakitlerde biraz… Hikmet vakit zaman uğratıyordu. Lakin çok büyük bir hayal kırıklığım yoktu. Birine büyük manalar yükler, çok büyük beklentiler içine girersen büyük bir hayal kırıklığı yaşarsın.
◊ Tahammül edemediğin kimdi?
Almeda bir süre beni inanılmaz derecede rahatsız etmişti. Beni karalamak için öteki bir bayan üzerinden bir iftira gündemi yaratmıştı. Efecan’ın bir orta kaygılarını dinlerdim, sonra sahiden beni sevmediğini anladım. Bu sene ‘Survivor’ çok zordu.
◊ Neden?
Psikolojik manada bu kadar değişken insanı hayatımda görmedim. Bir gün ideoloji yapıp sonraki gün saçma sapan işlerin içine girenler, bir gün aileden bahsedip yarın bedel yargılarını unutanlar. Ben hatta ‘Survivor Memnu’ diyorum.

‘KÖPEKBALIĞIYLA YAN YANAYDIM’
◊ Adada böcekler senin için sorun değildi sanırım…
Yok, bir yerden sonra böceklere alışıyorsun. Fakat mesela bu dönem 2 metrelik köpekbalığıyla yan yanaydım denizin ortasında. Denizde bir vatoz balığının peşinden gidiyor, ağ atmaya çalışıyorum. O sırada köpekbalıkları geldi, üç-dört tane. Ancak çok hızlılardı, onları yakalayamadım.
◊ Bu nasıl bir cüret?
Açım, ne yapayım!
◊ Yakalasan yiyecek miydiniz?
Orada açken denizden babam çıksa yerim, affetmem. Lakin doğal orası bir tabiat parkı ve köpekbalığı avlamak esasen yasakmış. Sonra uyardılar.
◊ Bir daha adaya masraf misin?
“Gitmem” demiştim, gittim. Bu saatten sonra büyük konuşmayacağım. İstersem giderim.

‘ÇOK BÜYÜK HASARLAR GÖRMEDİM, İKİ SEFER BURNUM KIRILDI’
◊ Hikâyen nerede, nasıl başlıyor?
5 kardeşiz. Ağrı’da doğdum ve 21 yaşına kadar orada yaşadım.
◊ Boksla nasıl tanıştın?
Mahallede bir abimiz vardı, “Seni boksa götüreyim” dedi. Kısıtlı imkânlarla başlayan bir kıssa, büyük hayallere ve başarılara dönüştü. Ağrı’da vücut eğitimi öğretmenliği okudum. 10 yıl öğretmenlik yaptım.
◊ Boks sıkıntı bir spor. İnsan niçin canının yanacağını bildiği bir şeyi sever?
Boks yaparken canın yanmaz, heyecanlı olursun, beden adrenalin pompalar. Memnunluk, endişe, tasa, korku; sana inanılmaz hisler yaşatır. Lunaparka gitmiş, en tehlikeli oyuncağa binmişsin fakat inanılmaz heyecanlanmışsın üzere.
◊ Zarar gördüğün oldu mu?
Çok büyük hasarlar görmedim. İki sefer burnum kırıldı, 20 yıllık bir süreçte o da olağan.

‘YARIŞMADA KİMSEYE ÂŞIK OLMADIM’
◊ Adada hiç âşık oldun mu?
‘Survivor’da kimseye âşık olmadım. Bu yıl adım birçok bireyle çıkmış, elimi kimin omzuna attıysam, kime sarıldıysam, kiminle sevindiysem… Uygar bir toplumuz beşerler birbirlerine sarılabilir, sevinebilir.
◊ Kalbin boş mu şu anda?
Boş.
◊ Hayatına girecek bayan sportmen mu olmalı?
Şart değil fakat spor yapması beni her vakit memnun eder. Zira spor kaliteli bir hayat için yapılması gereken bir şey.
◊ Adaya dair en çok neyi özleyeceksin?
Dışarıya çıktığımda fark ettim, en çok özgürlüğümü özlemişim. Şu an sakatlıktan ötürü çok dışarı çıkma gücüm yok fakat hâlâ özgür değilmişim üzere hissediyorum. O kadar alışmışım ki birilerinin yönlendirmesine… Kalk, röportaj ver, oyunun var, oyna, pilav yap…
◊ Oradayken İstanbul’a ve yaşama dair ne özledin?
Arkadaşlarımı, Boğaz’dan geçmeyi, annemin yemeklerini, telefonumu ve spor salonumu özledim.