Onunla yıllar evvel bir sette karşılaşmıştık. Sempatik ve sakin biri üzere görünüyordu. Üzerinden yıllar geçti. Kendi deyişiyle kendini tekrar icat etti. Spor yaptı, yeterli beslendi… Bu sefer karşımda çok formda ve isminin hakkını veren bir Olgun var.
◊ 20 yıldır oyunculuk yapıyorsun, seni hafif kilolu, sempatik karakterlerde izledik. Sonra birden gazetelerde daha zayıf ve kaslı fotoğraflarını gördük. Nasıl başladı kilo verme öykün?
Aslında evvelden rol aldığım ‘Bir Aile Hikayesi’ dizisinden evvel başladı. Orada nizamlı hayatı olan, iki kız çocuğu babası, hayatta başarısızlıktan harikulade derecede korkan birini oynuyordum. O dizinin çekimleri biraz ertelenince karakterden de yola çıkarak, çok önemli spor yaptım lakin doğal o vakitler bunu bu kadar göstermedim. Utanıyordum (gülüyor). Sonra canlandırdığım roller değiştikçe insan da rolün kimyasına ayak uyduruyor. Mesela ‘Güzel Günler’ dizisinde 90 kiloya çıktım, daima yemek yediğimiz bir periyottu.
◊ Neydi bu değişimlerin sebebi?
Yapımcılarım, direktörlerim benden daima fit olmamı istedi. Bazen “Kafamızda seni aslında diğer rollerde de pahalandırmak istiyoruz ancak güvenemiyoruz” derlerdi. Zira açıkça söyleyeyim, evvelden bugüne kıyasla biraz daha sistemsiz bir hayatım vardı, çok serseriydim, tahminen de oralardan besleniyordum. Son devirlerde, biraz yaş da alınca setlerde çok önemli kondisyon gereksinimi doğmaya başladı. Tahminen sıkıldığım bir periyottu. Kendimi tekrar icat etmem gerekti. Bu gereçten yeni bir şey yapmaktansa hiçbir şey kaybetmeden yeni bir şey icat edeyim ve bunu sunayım dedim.
‘KANIM MECNUN AKIYOR’
◊ Sağlıklı beslenip spor mu yaptın?
İşin yüzde 90’ı beslenme ve uyku… Zati uykuyu çözünce sabah kalkıp spor yapabiliyorsun, beslenmeyi çözünce hoş uyuyabiliyorsun, çok birbiriyle ilişkili. Bir de arkadaşlarınızla aranızdaki konuyu çözmelisiniz. Onlar eski hayatınızı özlüyor, eski ömrünüzden kalan cümbüş anlayışınızla sizi daima bir yerlere davet ediyorlar, o açıdan biraz zorlandım.
◊ Bu değişimle hayatında diğer neler değişti? Mesela bayanların ilgisinde değişim oldu mu?
Değişti. Canlılık artınca siz de yaydığınız ışıkla birlikte ilgi çekiyorsunuz. Ancak ben daima gücümle bayanların ilgisini çeken biriydim.
◊ Artık hayatında biri var mı?
Görüştüğüm biri var, evet.
◊ Pekala, bu fizikî değişim cinsel hayatına nasıl yansıdı?
Spor, sağlıklı beslenme hayatın her yanına yansıyor aslında. Her şey kan sirkülasyonuyla ilgili ve kanım meczup akıyor.
◊ Toplumsal medyada ahlaksız teklifler almaya başladın mı?
Zaman vakit o denli iletiler oluyor. Lakin sanırım artık bütün diyaloglar toplumsal medyada dönüyor. Evvelce ileti kutuları her şeyin kayıt altına alındığı, özel bir yerdi ve biraz ürkütüyordu. Galiba beşerler artık saldı ve kıymetli bağlantı yeri orası oldu.
◊ Oradan biriyle tanışıp birlikte olabilir misin?
Birlikte olacağın beşerle nerede tanıştığınla ilgili keskin ayrımlar yapıp çizgi çekmek çok gerçek
olmayabilir. Toplumsal medyadan tanışıp çok hoş bağlar yaşayan beşerler da vardır eminim. Ben de oradan, yalnızca alaka bazlı değil, kendi işinde uzman çok hoş beşerlerle tanıştım.
◊ Sen eski bizim meskenin oğlu halinimi yoksa seksi halini mi daha çok sevdin?
Ben daima kendimi seksi buluyordum, aslında meskenin oğlu olmak da seksi bir şeydir. İnsanların sizi kabul ediyor olması, itimat duyması seksi şeyler.
‘DERTLERİ KARAVANDA FOTOĞRAF ÇEKMEK OLMAMALI’
◊ 20 yıl içinde bu meslek sana ne öğretti?
Çalışmadan olmaz. Bir de kimseye güvenmemelisin, ne olursa olsun tek başınasın ve o tek başınalığı çok yeterli geliştirmen gerekiyor.
◊ En eleştirdiğin şey ne?
Kimseyi kırmadan kıssa anlatmaya çalışıyoruz, en eleştirdiğim nokta o. Herkese nazaran öykü anlatamayız.
◊ Genç oyunculara dair tenkitlerin var mı?
Bazen gençler onlara verilen fırsatları hiç düzgün pahalandırmıyor diye düşünüyorum. Hepsinin toplumsal medyada kendi sayfaları var ve asıl algının orada olduğunu zannediyorlar. Kaygıları karavanda fotoğraf çekmek olmamalı. Asıl işin sette olduğunu, seyirciyle temasta olduğunu ve oynamak olduğunu unutuyorlar.
◊ Bir projede yalnızca Instagram’da takipçi sayısı senden yüksek diye birinin başrol olmasına bozulur musun?
Bana denk gelmedi. Aslında bir işe başlamadan evvel kimlerle oynayacağımızı da biliyoruz. Lakin bu türlü bir şey yaşandığında da o denli ya da bu türlü o kişinin, o takipçi sayısını nasıl elde ettiğine bakılması gerektiğini düşünüyorum. Tahminen nitekim onda beşerler bir şey gördü ve takip ediyor, o sihir neyse dikkat kesilmemiz gereken bir durum olabilir. Sonuçta bizler vaktinde gazetelerde açılan yarışlarda birinci olan insanların Yeşilçam’ı şekillendirmesiyle büyüdük. Artık o format yalnızca form değiştirdi. Ben buna karşı gelmem. Ayrıyeten herkesin de sanat yapma hakkı vardır. Kâfi ki fırsatı düzgün değerlendirsin.
◊ Sence uğradığın en büyük haksızlık neydi?
Bazı şeylerin tesadüf zannedilmesi. Gerisinde çok büyük bir emek olsa da… Lakin bu bir haksızlıksa tahminen de ben müsaade vermişimdir.
“BAHÇEDE DARBUKA ÇALIP GÖBEK ATIYORLARDI, ‘OKUL DEDİĞİN BU TÜRLÜ OLUR’ DEDİM”
◊ Adanalısın. Baban gemi kaptanıymış…
Evet ve çocukken okul tatile girince biz tüm aile annem, abim ve ben babamın yanında gemide yaşamaya başlardık, farklı ülkelere giderdik.
◊ Gemideki ömrün ve farklı kültürlerin sana tesiri ne oldu?
Bir defa yalnız kalmayı çok uygun öğreniyorsunuz. Yaş aldıkça oradaki oyunlardan keyif almıyorsunuz ve bir kamarada günlerce vakit geçirmeniz gerekebiliyor. Duruyor ve dururken hayal kurmayı da öğreniyorsun.
◊ Çizmeye çok meraklıymışsın. O devir mi başladı ilgin?
Evet, gemilerde harita çizerek başladı. Makine dairesinde gemicilerle gemi maketi yapardım, halat bağlatırlardı, yerleri zımparalardım. Sonra gittiğimiz yerlere dair lokal haritalar çizmeye başladım, beğenildi. Çizimimin güzel olduğunu anlamaya başladım. İstanbul’a da karikatürist olmaya geldim. Karikatür mecmualarına girdim lakin sonra onun aslında çok yıllarını vermen gereken bir iş olduğunu anladım.
◊ Direksiyonu oyunculuğa nasıl kırdın?
Aslında sanatın bütün alanlarının birbiriyle bir halde organik bir bağı var. Marmara Üniversitesi’nde okuyordum. Çabucak yanımızda Müjdat Gezen Sanat Merkezi vardı. Baktım bahçede darbuka çalıp göbek atıyorlardı… “Okul dediğin bu türlü olur” dedim.
◊ Bu yüzden Marmara Üniversitesi’ni bıraktın mı?
Evet. Ve başka okula geçtim, bak sana göbek atılıyordu diyorum (gülüyor)!
‘AŞK ARANINCA BULUNAN BİR ŞEY DEĞİL, O SENİN KARŞINA ÇIKAR, TESİRLER, DARMADAĞIN EDER’
◊ Şimdilerde neler yapıyorsun?
‘Kudüs Fatihi Selahaddin Eyyubi’ devam ediyor. Meczup bir karakter. Ben zati genelde mecnun karakterleri oynuyorum. Bu üslup işlerde çok da rastlanan bir karakter değil.
◊ Buraya gelmeden evvel baktım, röportajların çok az. Uzun vakittir bu işi yapıyorsun meğer. Neden?
Çekindim.
◊ Neden?
Kendimi insanlara o kadar açacak kadar tanımıyordum. Yanlış anlaşılmasın, düzgün ve berbat her tarafımla barışık biriyim amma velakin benim oyunculuğa başladığım yıllar medya da evrim geçiriyordu, hayatımıza toplumsal medya girmişti ve bir anda sizden, kendiniz olmanızdan fazla biraz daha öbür güçlere ayak uydurmanız beklendi. Bunun aktörlüğüme ziyan vereceğini düşündüm, çok çeşitli roller oynuyorum, insanların beni o kadar da tanımasını istemedim zira rollere ziyan verecekti.
◊ Kendini tanıdıkça neyle karşılaştın?
Artık âlâ bir insan olmaya çalışmıyorum, adil bir insan olmaya çalışıyorum… Günaşırı her şey değişiyor, çok önemsediğimiz şeyler bile yarın bir anda değişebiliyor, ben ona ayak uyduramam. En fazla kendime “Güzel uyuyabiliyor musun” diyorum, ölçüm bu. Öncesinde başımda çok yük vardı, onları bıraktım. Yazı yazmaya merak sardım. Çok güzel yazdığımı söyleyemem fakat çok düzgün sildiğimi söyleyebilirim. Zira yazı silerek yazılıyor. Ayrıyeten geçen müddette anladım ki kimseyi değiştiremem, kimseye akıl veremem.
39 yaşımdayım, 40 yaşıma gerçek gidiyorum. Her doğum günümde kendim için bir karar alırım, bu sene aldığım karar: “Kimse sana sormadan fikrini beyan etme, kimseyi değiştirmeye çalışma, kimseye akıl verme.”
◊ En karanlık tarafın nedir?
Yarın yokmuşçasına yaşadığım günler var. Hayatı o kadar hoyrat yaşamamam gerektiğini anladım. Benim davranışlarım güya kendim dışında kimse yokmuşçasınaydı. Bunu biraz törpülemem gerekiyordu. Bence şu an çağımızın hastalığı bu, ben biraz orta yaşta yakalanmıştım buna ve o ‘En kıymetli olan benim’ hissini artık yok ettim.
◊ Aşkı çözdün mü bu ortada?
Aşkın çözülmesi gereken bir şey olduğunu düşünmüyor ya da aşkı aramıyorum. Zira aranınca bulunan bir şey değil, o senin karşına çıkar, tesirler, darmadağın eder, yanıltır, bedenimizin da beynimizin de o yanılgıya gereksinimi vardır ve o hoş bir yanılgıdır. Ben aşkı yaşamayan insanların da bu hayatı yaşadığını düşünmüyorum açıkçası… Zira hayatın en hoş kaynağı bence o yanılgılar.
